دلایل بی‌توجهی بچه‌ها به حرف والدین
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۱۶۸۶۲
تعیین حد و مرز و حفظ آن کار آسانی نیست، اما اگر به عنوان والدین بتوانید اجزای سازنده و قوانین و نکات آن را مورد توجه قرار دهید خواهید دید که تلاش شما مؤثر واقع خواهد شد. حدومرز تربیتی یک خط جداکننده است که ویژگی‌های افراد را تعریف می‌کند.
به گزارش همشهری آنلاین، این خط مشخص می‌کند محدوده یک فرد کجا پایان می‌یابد و محدوده شخص دیگر از کجا آغاز می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زهرا شیسیان، مشاور و روان‌شناس کودک، مدیر کمیته عضویت انجمن روان شناسی تربیتی ایران در مورد چگونگی مشخص کردن حد و حدود برای کودکان می‌گوید: برای مشخص کردن حد و حدود کودک، والدین ابتدا بهتر است به رفتار و چگونگی برقراری روابط خودشان با اعضای خانواده و افراد دیگر توجه داشته باشند. ما می‌توانیم هنگام برقراری ارتباط با یک شخص آنچه را از یکدیگر انتظار داریم مشخص کنیم. زمانی که هر کدام از ما وظیفه خود را در مورد آن بخشی که به روابط ما مربوط می‌شود انجام دهیم رابطه موفق‌تر خواهد بود.
کودکان را سردرگم رها نکنیمبه گفته این روان شناس، کودک نیاز دارد بداند محدوده‌اش از کجا آغاز می‌شود و مسوولیت چه چیزی را باید بپذیرد و اینکه مسوولیت چه چیزی با او نیست. اگر او این را بداند می‌تواند در آینده نیز روابط موفقی با دیگران داشته باشد. اما اگر در فضای ارتباطی رشد کند که در مورد مرز‌ها و مسوولیت خودش و همچنین مرز‌های دیگران سردرگم شود؛ ما شاهد مشکلات رفتاری زیادی در بزرگسالی او خواهیم بود.
اهمیت مشخص شدن حد و مرزهامشخص شدن حد و مرز باعث می‌شود کودک درک روشنی از هویت خود پیدا کند؛ متوجه مسوولیت خود بشود؛ توانایی انتخاب پیدا کندو به این تشخیص برسد که اگر انتخاب خوبی داشته باشد با پیامد مثبتی مواجه خواهد شد.
اما نداشتن مرز‌های تربیتی باعث می‌شود کودک متوجه عواقب کار‌های خود نشود و فکر کند که همیشه دیگران مسوولیت کار آنها را می‌پذیرد. مانند والدینی که از خطا‌های کودک چشم پوشی می‌کنند و خطای او را به گردن دیگران می‌اندازند. همچنین نداشتن حد و مرز باعث خودمحور شدن کودک می‌شود.
چرا والدین نمی‌توانند در تعیین حد و مرز‌ها موفق عمل کنندشیسیان می‌گوید: علت اصلی که والدین در بحث تربیتی کودکانشان موفق هستند وجود رابطه مطلوب بین آنها و فرزندشان است. آنها برای این رابطه مطلوب زمان با کیفیت در نظر می‌گیرند و فرزندانشان را بی قید و شرط دوست دارند و در واقع آنها را همان طور که هستند پذیرفته‌اند؛ کودکانشان را مقایسه نمی‌کنند و از آنها متناسب با سنشان انتظار دارند. فرزندان هم به این رابطه و دوست داشتن باور عمیق دارند و همین باور آنها را در کنار والدینشان قرار می‌دهد؛ نه در مقابل آنها.
بسیاری از مواقع والدین در زمینه اعمال مرز‌های تربیتی برای فرزندانشان هیچ راهنمایی نداشتند و بر حسب عادت همان محدودیت‌های تربیتی که در مورد خودشان در دوران کودکی یا نوجوانی‌شان اعمال شده بود به کار می‌بستند. اما والدین باید بدانند که چطور می‌توانند با اعمال محدودیت‌های مثبت و مفید از بروز بسیاری از مشکلات پیشگیری کنند.
چطور می‌توان کودکان را برای آینده بهتر تربیت کرد؟ما معمولاً در زمان حال از فرزندانمان مراقبت می‌کنیم بدون اینکه به آینده آنان فکر کنیم. یکی از اهداف تربیت کودک توجه به آینده اوست؛ ما فرزندانمان را پرورش می‌دهیم تا در آینده بزرگسالانی مسوولیت پذیر شوند.
والدین به پرورش کودکانی اهمیت می‌دهند که هم دوست داشتنی و هم مسوولیت پذیر باشند و می‌خواهند کمک کنند تا حد و مرزی درونی در کودکان شکل بگیرد یعنی فقط آموزش و دانستن حد و مرز‌ها کافی نیست بلکه حفظ مرز با در نظر گرفتن عواقب آن اهمیت دارد تا کودک یاد بگیرد مشکلات زندگی‌اش به خودش مربوط می‌شود نه به والدینش.
در آموزش حد و مرز‌ها به کودکان، والدین به چه نکاتی باید توجه داشته باشند؟اول باید در نظر داشته باشیم آموزش حد و مرز‌ها کاری است طاقت فرسا و مستلزم صبوری زیاد است. اینکه مفاهیم و اصول حد و مرز‌ها آشکار هستند این‌ها قوانینی هستند که ریشه در واقعیت دارند. باید به آنها کمک کنید تا آموزش را با تجربه پیوند بدهند. تجربه‌هایی مثل تحمل عواقب رفتاری؛ درک حق مالکیت؛ احترام به رفتار‌های دیگران و در موقعیت‌های متفاوت به او آموزش بدهید که تو خودت مسوول رفتار خودت هستی.
وقتی دختر شما سر شما جیغ می‌کشد صبر کنید تا کمی آرام شود بعد به او بگویید که جیغ کشیدن رفتار خوبی نیست؛ تو می‌توانی عصبانی باشی و در مورد عصبانیتت با من صحبت کنی؛ اما جیغ کشیدن دیگران را آزار می‌دهد و ادامه دادن آن توسط تو باعث می‌شود که من محدودیت اعمال کنم.
نکته مهم؛ مقتدرانه رفتار کنیدبخشی از پرورش کودک تحمل کردن مقاومت او در برابر مرز‌هایی است که در برایش در نظر گرفته‌اید. کودک اراده و قاطعیت شما را آزمایش می‌کند و شما نیز در برابر این آزمایش باید مقتدرانه عمل کنید و خیلی زود از موضع خود پایین نیایید و به یاد داشته باشید که در عین حال همیشه فرزندتان را از عشق مطمئن کنید.
منبع: فرارو
کلیدواژه: تربیت فرزندان والدین قیمت طلا و ارز قیمت موبایل حد و مرز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۱۶۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا برخی افراد سریع‌تر از دیگران می‌دوند؟
دلایل متعددی وجود دارد که چرا برخی افراد می‌توانند بسیار سریع بدوند در حالی که برخی دیگر آهسته‌تر می‌دوند. ژنتیک و ویژگی‌هایی که از والدین خود به ارث می‌برید جزء عواملی است که در سرعت نقش دارد، اما انتخاب‌ها و تجربیات شما نیز نقش ایفا می‌کند.
به گزارش ایسنا، یوسین بولت(Usain Bolt)، سریع‌ترین فرد جهان، دوی ۱۰۰ متر را با سرعت ۲۳.۳۵ مایل در ساعت(۳۷.۵۷ کیلومتر در ساعت) دوید. این برای یک انسان بسیار سریع است و تقریبا مشابه همان سرعتی است که با ماشین در محله یا مناطق نزدیک به مدرسه حرکت می‌کنید. شاید وقتی در ماشین هستید آنقدر سریع به نظر نرسد، اما برای یک انسان بسیار سریع است و باید گفت تعداد کمی از دوندگان در جهان می‌توانند حتی نزدیک به این سرعت شوند.
به نقل از اس‌اف، یکی از عوامل اصلی که بر توانایی افراد در دویدن سریع تأثیر می‌گذارد، ساختار بدن از جمله نحوه عملکرد عضلات است.
بدن انسان بیش از ۶۰۰ ماهیچه دارد که با هم کار می‌کنند و به فرد این امکان را می‌دهند که در جهات مختلف و با سرعت‌های مختلف حرکت کنند. این ماهیچه‌ها از گروه‌هایی از فیبر تشکیل شده‌اند. دو نوع اصلی فیبر وجود دارد: تند انقباض و کند انقباض.
ماهیچه‌ها دارای ترکیبات مختلفی از این فیبرها هستند. به عنوان مثال، دو عضله ساق پا را تشکیل می‌دهند که یکی عمدتا فیبرهای تند انقباض دارد. این عضله ماهیچه دوقلو نام دارد که برای دوی سرعت و پریدن استفاده می‌شود. عضله دیگر عمدتا دارای فیبرهای کند انقباض است که برای پیاده روی و آهسته دویدن استفاده می‌شود.
فیبرهای عضلانی سریع انقباض، بزرگتر هستند و به بدن شما کمک می‌کنند تا سریع حرکت کند و نیروی قابل توجهی تولید کند. دوندگان سرعت معمولا دارای فیبرهای عضلانی سریع انقباض فراوانی هستند. با این حال، این نوع فیبر عضلانی نیز به سرعت خسته می‌شود که این مدت زمان دویدن با حداکثر سرعت را به مسافت‌های نسبتا کوتاه محدود می‌کند.
فیبرهای عضلانی کند انقباض کوچکتر هستند و به شما کمک می‌کنند با سرعت کمتر اما با استقامت بیشتری بدوید. دوندگان مسافت طولانی و دوچرخه سواران رقابتی مقادیر زیادی از این عضلات دارند.
اینکه چه مقدار از هر نوع فیبر عضلانی داشته باشید، عمدتا توسط ژن‌های شما تعیین می‌شود، بنابراین در مورد انواع ماهیچه‌ها باید با آنچه متولد شده‌اید کار کنید. اما تمرینات می‌تواند به تمرین دادن این عضلات کمک کند.
مغز شما نقش بزرگی ایفا می‌کند
توانایی بدنی فقط مربوط به ماهیچه‌ها نیست. مغز شما نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.
ماهیچه‌های اسکلتی شما توسط مغز شما کنترل می‌شوند. برای مثال، می‌توانید طول گام‌هایتان، نحوه حرکت بازوها، برخورد پاهایتان با زمین و حتی روش‌هایی را که برای تنفس استفاده می‌کنید کنترل کنید. می‌توانید به بدن خود بیاموزید که از بهترین روش‌های دویدن استفاده کند.
همچنین می‌توانید فرم دویدن خود را با استفاده از کل بدن، حرکت دادن بازوها خلاف جهت پاها، دویدن روی انگشتان پا و به حداکثر رساندن زمان صرف شده در فاز اوج گرفتن با هر دو پا از زمین بهبود بخشید. استفاده از روش‌های مناسب دویدن به عضلات کمک می‌کند نیروی بیشتری ایجاد کنند و با هم کار کنند، که به شما کمک می‌کند سریع‌تر بدوید.
انتهای پیام
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت